پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

روزنامه نزدیک به سپاه نوشت: تجربه‌ای که معلم می‌خواهد نام قاتل امام اول را در ذهن دانش آموز بگنجاند و اگر او فراموش کرد، نمره نمی‌گیرد، اسفناک است. از فضایل علی (ع) هزاران حرف می‌توان با بچه‌ها زد که آن فضایل در هیچ یک از ابنای بشر از آغاز تاریخ نبوده و هرگز هم در یک نفر دیگر جمع نخواهد شد. چه کسانی چندین دهه در آموزش‌وپرورش ما مسند کار را در دست داشته‌اند که این واقعیت را نمی‌فهمند؟!

جریان «اباحه گری» جریانی است در تاریخ اسلام که انجام بسیاری از امور نادرست را برای مسلمانِ شیعه جایز و مباح می داند. این جریان در دل جریانی به نام «غلوگرایی»، گروه‌ها و افراد افراطی در مذهب شیعه هستند. غلو، بیشتر درباره کسانی به کار می رود که پیامبران، امامان و رهبران خویش را از حدود بندگان و آفریدگان خداوند فراتر برده و آنان را دارای صفات الهی دانسته اند.

در دوره امامت امام جواد(ع) بر خلاف دوره امام باقر(ع) و امام صادق (ع) که جریان «اباحه گری» و «غلوگرایی» بیشتر در قالب فرقه های انحرافی رشد کرده بودند.«غلوّ» در لغت به معنای زیاده و گزافه گفتن و در معتقدات دینی و مذهبی بدین معنا است که انسان چیزی را که بدان اعتقاد دارد، از حدّ خود بسیار فراتر ببرد. در ملل و نحل، غلوّ به ائمه اهل بیت اختصاص یافته و در معنای به حد نبوت یا خدایی رساندن آنان به کار رفته است. از این روی، هر گاه واژۀ «غلات» در ملل و نحل بدون قرینه به کار برود، منظور از آن افراد یا فرقه‌هایی هستند که به خدایی امامان شیعه یا حلول روح خدایی در آنان اعتقاد داشته‌اند.